ေနရာမွာ နဝတ-နအဖတို႔နဲ႔ ဒီေန႔ၾကံ႕ဖြတ္အစိုးရတို႔အၾကား မတူညီတာ တခ်ိဳ႕ကို ေထာက္ျပဖို႔ လိုတယ္ထင္ပါတယ္။ နဝတ-နအဖစစ္အစိုးရေတြ အာဏာယူထားတဲ့ အခ်ိန္မွာ ႐ွစ္ေလးလံုး အေရးေတာ္ပံုႀကီးရဲ႕ အ႐ွိန္က ႐ွိေနပါတယ္။ ျပည္တြင္းျပည္ပ အေနေနရာရာမွာ အျပတ္ဆန္႔က်င္တာ ခံေနရပါတယ္။ သူတို႔ကိုယ္တုိင္က အာဏာသိမ္းအစိုးရ ျဖစ္ေနပါတယ္။ သူတို႔အဖို႔ ျပႆနာရယ္လို႔ ေပၚလာရင္ အခ်ိန္ဆြဲ မေနႏိုင္ပါဘူး။ ၾကမ္းတန္ၾကမ္း၊ ရမ္းတန္ရမ္း၊ ခ်က္ခ်င္း လက္ငင္း အေရးယူရပါတယ္၊ ကိုယ့္အရိပ္ကိုယ္ေတာင္ လန္႔ေနရတာမို႔ (ဗိုလ္ေစာေမာင္၊ ဗိုလ္ခင္ၫြန္႔အပါ အဲဒီကာလအတြင္း သူတို႔အခ်င္းခ်င္း အေရးယူခဲ့ရတာေတြ နည္းသမို႔လား) အခု(ဦး)ဗိုလ္သိန္းစိန္ အစိုးရ လုပ္သလို သဏၭာန္အရ ဟန္ျပေတြကိုေတာင္ မလုပ္ဝံ့ပါဘူး။ ဒီၾကံ႕ဖြတ္ အစိုးရက်ေတာ့ သူတို႔က အာဏာသိမ္း အစိုးရ မဟုတ္ဘူးလို႔ ေျပာလို႔ ရသလို ျဖစ္ေနပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး အေနာက္ႏိုင္ငံေတြဘက္ဆီကလည္း မ်က္ရိပ္ျပသူကျပ ျဖစ္ေနပါတယ္။ ဗမာျပည္က ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ အေရးေတာ္ပံု ေနာက္ပိုင္း စစ္အစိုးရေတြအဖို႔ ဒီေန႔ဟာ အေနာက္ႏုိင္ငံေတြနဲ႔ အနီးစပ္ဆံုး အေျခအေနလို႔ ေျပာရင္ ရပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ အာဆီယံဥကၠ႒ ေနရာလို မက္လံုးေတြကလည္း ႐ွိေနေတာ့ ၾကံ႕ဖြတ္ အစိုးရအေနနဲ႔ ဘာမွမရလည္း အရင္းမို႔ စြန္႔စားရက်ိဳးနပ္သလို ျဖစ္ေနၿပီး အခုဒီကိစၥေတြကို လုပ္ေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါျဖင့္ ဒီသတၱိေတြကို သူတို႔ ဘယ္ကရေနတာလဲ။ အင္မတန္ ႐ွင္းပါတယ္။ သူတို႔ေနာက္မွာ စစ္တပ္ ႐ွိေနတယ္၊ စစ္တပ္ဟာ သူတို႔ရဲ႕ စစ္တပ္ပဲ။ စစ္တပ္နဲ႔ သူတို႔ဟာ တသားတည္း႐ွိေနတယ္ ဆိုတဲ့ အာမခံခ်က္ ႐ွိေနတာက တေၾကာင္း ၂ဝဝ၈ခုႏွစ္ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒ ဆိုတာႀကီးကလည္း အာမခံခ်က္ ေပးထားတယ္ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းေတြေၾကာင့္ ျဖစ္ပါတယ္။ သူတို႔ ဒီေန႔လွမ္းေနတဲ့ ေျခလွမ္း မွန္သမွ်ကို ဒီ၂ဝဝ၈ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒေဘာင္ထဲက ထြက္မသြားေအာင္လွမ္းေနတာခ်ည့္ ျဖစ္တယ္ ဆိုတာကို သတိထားသင့္ပါတယ္။ ေနာက္တခ်က္က သူတို႔ အေနနဲ႔ ဘယ္သူ၊ ဘယ္အဖြဲ႔အစည္းနဲ႔ ဆက္ဆံဆက္ဆံ ဒီ ၂ဝဝ၈ ဖြဲ႔စည္းပံု ေဘာင္ထဲကို ဆြဲသြင္းဖို႔ လုပ္ေနတယ္ ဆိုတာ ျဖစ္ပါတယ္။ လက္နက္ကိုင္ အင္အားစုေတြနဲ႔ စကားေျပာရင္ေတာင္ ဒီေဘာင္ထဲကို အတင္းဆြဲသြင္းေျပာေနတာကို သတိထားမိၾကမွာပါ။ (ဦး)ဗိုလ္သိန္းစိန္- ႀကံ႕ဖြတ္ အစိုးရရဲ႕ဒီမိုကေရစီဆိုတာ ဒီေဘာင္ထဲမွာပဲျဖစ္ပါတယ္။ဒီေတာ့ သူတို႔အေနနဲ႔ အခုအခါမွာ ဒီေဘာင္ထဲမွာ အေပ်ာ့ဆြဲဆြဲတာ၊ ေၾကာင္ေခ်းလို ေျပာတာေတြ လုပ္ႏိုင္ေနပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ကိစၥေတြမွာဆိုရင္ သူတို႔အဖို႔ အခ်ိန္ဆြဲႏိုင္ေလ၊ အေပ်ာ့ဆြဲႏိုင္ေလ အက်ိဳး႐ွိတာေတြေတာင္ ေတြ႔လာရ ပါတယ္။ တပါထဲမွာ သူတို႔နဲ႔ မတူတဲ့ ႏိုင္ငံေရး အင္အားစုေတြကို ထန္းလ်က္လံုး ေခြးလ်က္သလို လံုးပါးပါးသြားေအာင္လည္း လုပ္ေနပါတယ္။ ၿခိမ္းေျခာက္တဲ့ အခ်ိန္မွာ ၿခိမ္းေျခာက္လိုက္၊ အႀကိဳက္ျပတဲ့ အခ်ိန္မွာ အႀကိဳက္ျပလိုက္၊ သူတုိ႔စိတ္ႀကိဳက္ ကစားလို႔ ရသလို ျဖစ္ေနပါတယ္။ဒီေနရာမွာ တခ်ိဳ႕က ‘ဒင္းတို႔ ဒီလို မလုပ္လဲ မရဘူးလား’ လို႔ ေမးေကာင္းေမးပါတယ္။ မရဘူး မဟုတ္ပါဘူး။ အာဏာကို ထိန္းထား႐ုံကေတာ့ ရပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ျပႆနာက သူတို႔ရဲ႕ အရင္းအႏွီးေတြပါ။ ကေန႔ ဗမာျပည္က စစ္အာဏာ႐ွင္ေတြကို ၾကည့္ရင္ ေသနတ္ကိုင္ထားတဲ့ လူဆိုးေတြပဲလို႔ျမင္ရင္ အကုန္ မျမင္ႏိုင္ေသးဘူးလို႔ေျပာရပါမယ္။ သူတို႔ရဲ႕လက္ထဲမွာ ေသနတ္သာ ႐ွိတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဓနေတြလည္း အမ်ားႀကီး ႐ွိေနပါတယ္။ ဓနဆိုတာ မျပတ္ပြားေနဖို႔ လိုတာပါ။ အဲဒီလို တိုးပြားေရးနဲ႔ နဂိုသူတို႔ရဲ႕အာဏာယႏၲရားဟာ ပဋိပကၡ ျဖစ္လာေနပါတယ္။ ဒါကို သူတို႔ထဲက လူေတြက မေက်နပ္တာေတြ မ်ားသထက္ မ်ားလာေနပါတယ္။ သူတို႔ခ်င္း ေတာင္က်ေရ ႏြားႏွစ္ေကာင္ မဝသလို ျဖစ္တာေတြ မ်ားသထက္ မ်ားလာေနေတာ့ ျပည္ပကို တံခါးဖြင့္ဖို႔ ႀကိဳးစားပမ္းစား လုပ္ရပါေတာ့တယ္။ဒီလိုလုပ္တဲ့ အတြက္ သူတို႔မွာ အႏၲရာယ္ မ႐ွိဘူးလားဆိုေတာ့ ႐ွိသေလာက္ ႐ွိတာပဲလို႔ ေျပာရမွာပါ။ ဒါေပမဲ့ သူတို႔မွာ ၂၀၀၈ခုႏွစ္ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒဆိုတာရဲ႕ အာမခံခ်က္က ႐ွိေနပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ ဒီဖြဲ႔စည္းပံု ဥပေဒ “ အခန္း၁၁- အေရးေပၚ ကာလဆိုင္ရာ ျပ႒ာန္းခ်က္မ်ား”မွာ ပါတဲ့ ဒီစာပိုဒ္ပါ- ၄၁၈(က) “ႏိုင္ငံေတာ္ သမၼတသည္ ႏိုင္ငံေတာ္အတြင္း မူလအေျခအေနသို႔ အျမန္ ျပန္လည္ ေရာက္႐ွိေစျခင္းငွာ လိုအပ္သည့္ အေရးယူ ေဆာင္႐ြက္မႈမ်ား ျပဳႏိုင္ရန္ တပ္မေတာ္ ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္အား ႏိုင္ငံေတာ္၏ ဥပေဒျပဳေရး၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးႏွင့္ တရားစီရင္ေရး အာဏာမ်ားကို လဲႊအပ္ေၾကာင္း ေၾကညာရမည္” ဆိုတဲ့ အာဏာသိမ္းခြင့္ လိုင္စင္ ေပးထားတဲ့ အခ်က္ပါပဲ။
http://www.mizzimaburmese.com/edop/songpa/8230-2011-08-29-12-55-11.html
မွကူးယူတင္ျပသည္။
MAUNG NE WIN
